بررسی اثرات تمرین قدرتی منظم و مصرف سولفات منیزیم خوراکی بر آستانه ی درد موشهای معتاد در سندرم ترک

هدف تحقیق بررسی اثر تمرین مقاومتی منظم و مصرف سولفات منیزیم خوراکی بر روی آستانه ی درد موش های معتاد در سندرم ترک است. ترشح اپیوئیدها برای جلوگیری از درد به طور طبیعی در بخشهای مختلف سیستم عصبی وجود دارد. امروزه اپیوئیدها برای مدیریت و تعدیل در های حاد و مزمن استفاده می گردند. بعلاوه تعدادی از مطالعات بالاتر بودن سطوح بتا اندروفین در موشهای تمرین کرده را نسبت به موشهای تمرین نکرده تأیید کرده اند. موش های نر نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 200-250 گرم انتخاب و جهت ایجاد وابستگی به مرفین 4/0 میلی گرم سولفات مرفین به مدت 21 روز به آب خوراکی آنها اضافه گردید و5 روز در هفته به فعالیت مقاومتی با وزنه (4 ست با 3 تکرار)پرداختند. در پایان هفته های سوم،ششم ونهم آستانه ی درد تمام گروه ها قبل و بعد از تزریق نالوکسان هیدروکلراید در فواصل زمانی مشخص اندازه گیری شد. نتایج حاکی از آن بود که تمرینات مقاومتی منظم آستانه درد موشهای معتاد در سندرم ترک را بالا برد. (05/0p<)، همچنین در این تحقیق اثر مصرف سولفات منیزیم خوراکی افزایش آستانه درد بود(05/0p<). نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات مقاومتی منظم و مصرف سولفات منیزیم خوراکی به تنهایی و هر دو بصورت توأمان بر آستانه درد موشهای معتاد در سندرم ترک اثرات مثبت داشت، بنابراین برای درمان میتوانند مورد بهره برداری قرار گیرند